Slovenija Dan 11 Aljažev dom v Vratih

Pozostały ostatnie chwile nad Jeziorem Garda. Poranna pobudka, śniadanie na świeżym powietrzu, pakowanie namiotu i w drogę. Kończy się tygodniowy pobyt. Ze smutkiem wyjeżdżamy. Z ziemi włoskiej do Polski. Jeszcze tylko ostatni raz spoglądamy na piękne jezioro z nadzieją, że kiedyś tu wrócimy z większą ilością pieniędzy. Póki co pozostaje nam tylko miło wspominać ten czas. Czyżby to był koniec wyprawy? Nie! Teraz pora na drugą część urlopu. Zatem ruszamy w kierunku Słowenii. 

Droga przebiega spokojnie i nawet w miarę szybko. Chwilę przed siedemnastą z głównej drogi wjeżdżamy do miejscowości Mojstrana. Przejeżdżamy całą wioskę, a następnie kierujemy się leśną dróżką, która ciągnie się przez prawie dziesięć kilometrów. Mało tego, w pewnym momencie kończy się asfalt i trzeba jechać po wertepach. Zastanawiam się czy dobrze jadę mimo, iż znaki przy drodze wskazywały, żeby jechać właśnie tą trasą. Po siedemnastej docieramy na mały leśny parking oddalony dwieście metrów od naszego dzisiejszego miejsca noclegu. Zostawiamy auto i kierujemy się do schroniska. W recepcji załatwiamy formalności. Okazuje się, że nie ma nas na liście osób rezerwujących nocleg. Na całe szczęście mam jeszcze w telefonie maila z potwierdzeniem rezerwacji. Sytuacja szybko się wyjaśnia i po dopełnieniu formalności dostajemy pokój. Jak na schronisko to miejscówka do spania jest idealna. Czysto schludnie, komfortowy pokój dwuosobowy, a za oknem błoga cisza przerywana co jakiś czas muczeniem alpejskich krów. Tak, tak pod schroniskiem mają zwyczaj spacerować krowy, które czują się tutaj jak u siebie. 

    Schronisko nazywa się Dom Aljaža we Vratach (słoweń. Aljažev dom v Vratih) – które leży w górnej części doliny Vrat nad Triglavską Bistricą. 

Nosi imię słoweńskiego księdza i kompozytora Jakoba Aljaža, który na tym obszarze wybudował najpierw drewnianą chatę, otwartą 9 czerwca 1896 r., później zaś pierwszy Aljažev dom wybudowany 7 sierpnia 1904 r. Współczesne schronisko zostało wybudowane 17 lipca 1910 r. po tym, jak poprzednie zburzyła lawina. Schronisko jest punktem wyjściowym szlaków turystycznych            w górach triglavskich i w grupie Škrlaticy, oprócz tego też alpinistycznym punktem wyjściowym do wspinaczki nad doliną Vrat, z których najbardziej znana jest północna ściana Triglava. Schroniskiem zarządza PD (Towarzystwo Górskie) Dovje – Mojstrana.

Musimy jeszcze tylko wrócić się do auta po plecaki i możemy już rozkoszować się wieczorem w alpejskich górach. Po drodze mamy jeszcze bliskie spotkanie ze wspomnianą wcześniej alpejską krową.  Wrażenia bezcenne. Na koniec przygotowujemy ekwipunek        i plecaki na jutrzejsze wyjście w góry i kładziemy się spać ze świadomością, iż najbliższe dwa dni będą bardzo wymagające pod względem kondycyjnym. Oby tylko prognozy się sprawdziły, a Triglav okazał się gościnny.

Kilka informacji na temat Słowenii

Większość powierzchni Słowenii zajmują Alpy Wschodnie zbudowane głównie z piaskowców, wapieni, łupków i granitów, otoczone rozległą strefą pogórzy; na pograniczu z Włochami znajdują się Alpy Julijskie z najwyższym szczytem kraju Triglav (2863 m).

 W położonej w południowo-zachodniej części, Krasie, licznie występują zjawiska krasowe: podziemne rzeki, jaskinie (około 7000),  z których najsłynniejszą jest znajdująca się w miejscowości Postojna Postojnska jama. Mniej znane są Jaskinie Szkocjańskie.

Nazwa państwa oraz narodu pochodzi z okresu Republiki Weneckiej. Wywodzi się ona od etnonimu ludności słowiańskiej zamieszkującej obszar Dalmacji i Istrii oraz historycznej Slawonii, zaludniającej dorzecza między Dunajem, Drawą, Sawą i będące we władaniu weneckich dożów. Najstarsze zapisy, wymieniają również nazwę regionu jako in Sclavonis, Schiavonia.

Słowiańscy przodkowie dzisiejszych Słoweńców przybyli na ziemie obecnie należące do Słowenii w VI wieku naszej ery. W VII wieku na dzisiejszym terytorium Austrii uformowało się słowiańskie Księstwo Karantanii. W połowie VIII wieku Karantanie przyjęli chrześcijaństwo. W 822 roku Karantania utraciła niepodległość – została włączona do imperium Franków. Po upadku Austro-Węgier w 1918 Słoweńcy wraz z innymi narodami południowosłowiańskimi uformowali Królestwo SHS, przemianowane na Królestwo Jugosławii w 1929. Podczas II wojny światowej ziemie słoweńskie zostały podzielone między Niemcy, Włochy i Węgry. Po wojnie, gdy odtworzono Jugosławię, Słowenia ponownie stała się jej częścią. 25 czerwca 1991 wraz z Chorwacją odłączyła się od Jugosławii, co zapoczątkowało dwa dni później w Słowenii wojnę dziesięciodniową. 

 Galeria zdjęć

Dzień 12